Baqir al-ulum (Lakabu)
Baqir al-ulum au Baqir (Kiarabu: باقر العلوم (لقب)) ni cheo maarufu zaidi cha Imam Muhammad Baqir (a.s.).[1] Katika Kitabu cha( ‘ilalu al-sharai’i) Sababu za Sheria, kutoka kwa Jabir bin Yazid Juufi amenukuliwa akisema katika kujibu swali hilo kwamba, kwa nini imamu wa tano aliitwa Baqir? Akasema: Kwa sababu aliichimbua elimu katika ukweli.[2] Kama ilivyoelezwa pia katika kitabu kiitwacho "Wasila al-Khadim" cha Fazl bin Roozbehan, mwanachuoni wa Kisunni wa karne ya 9 na 10 Hijiria, Mtume (SAW) alimwita Imamu wa tano kwa jina hili[3] na imetajwa katika riwaya. ya Imamu Sadiq (SAW). Mtume (saw) alimpa baba yake Imam Baqir (saw) jina la Baqir (saw) kama fadhila maalum[4] Mtume (SAW) alimuahidi Jabir bin Abdullah Ansari kwamba utaishi hadi utamuaona mwanangu Muhammad bin Ali bin Husein Bin Ali Bin Abi Talib, ambaye anaitwa Baqir katika Taurati, na utakapokutana naye mpe salamu zangu.[5] Pia, katika nukuu nyingine katika kitabu cha Tadhkiratu Al-Khuwwas kilichotungwa na Sabt Ibn Jauzi (aliyefariki: 654 Hijiria) imetajwa kuwa aliitwa Baqir kutokana na kusujudu kwake mara kwa mara na paji lake la uso lilizama.[6]
Rejea
Vyanzo
- Khanji Esfahani, Fadhlullah, cha Al-Khadim ila Al-Mukhdumi, Qom, Ansarian Publications, 1375.
- Sibtu bin Juzi, Yusuf bin Ghazaughli, Tadhkiratu Al-Khuwwas min umma fi dhikri khasaisu Al- Aimma , Qom, Manshurat Al-Sharif al-Razi, 1418 AH.
- Saduq, Muhammad bin Ali, Ilalu Al-Sharai’i, uhakiki wa Muhammad Sadiq Bahrul Ulumi Najaf Ashraf, Miswada ya Shule ya Al-Haydariyya, 1385 AH.
- Qomi, Abbas, Muntaha al-Amal, Qom, Jamia Modaresin, 1379.
- Majlisi, Muhammad Baqir, Bihar al-Anwar, Tehran, Islamia, 1363.
- Mufid, Muhammad bin Nu'man, Al-Ikhtisas, mhakiki wa Ali Akbarghaffari, Beirut, Dar Al-Mufid, 1414 AH.